"ναπανεναγαμηθουνεολα"

When i was just a youngster

i collected crazy songs in my head

yeah the scene from 'the night porter'

a broken jelly jar crushed by the bed

yes at times our love was fragile

like a hand me down watch that slows down when its old

but our love could last forever,like a sacred ring of precious stones and gold 

"Η κάποια στιγμή που στο τηλέφωνο σου λένε ‘κάτσε’ για να σου πουν τα νέα. Εκείνη η στιγμή που δεν έχεις κανένα δράμα να παίξεις. Το σώμα σου ταράζεται από την τόση ζωή. Η τυχαία στιγμή που τα νέα είναι άσχημα. Θα μπορούσαν να ναι και χειρότερα. Ναι, θα μπορούσαν να ναι και χειρότερα. Τηλέφωνα και επανάληψη των ίδιων λέξεων. Με το ποδήλατο, το φορτηγό, κρίσιμο σαρανταοχτάωρο, το πρώτο, το δεύτερο χειρουργείο. Η στιγμή που τα μνημόνια δεν σε απασχολούν πια, ένα τεράστιο ναπανεναγαμηθουνεολα. Η στιγμή που καταλαβαίνεις πως κάθε μέρα αγωνιζόμαστε παίρνοντας ως δεδομένο πως εμείς θα είμαστε καλά. Οι φίλοι μου είναι δυνατοί, σχεδόν υπερήρωες. "

Το κείμενο δεν είναι δικό μου. Το έκοψα από τη μπανανιά. Με γάμησε πρωί-πρωί. Ίσως γιατί στην δική μου περίπτωση όταν χτύπησε το τηλέφωνο τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να είναι χειρότερα. Δεν υπήρχε καν περίπτωση να είναι αλλιώς. Και είπα να βάλω και λίγο Green On Red για να χαμογελούσε σε ένα παράλληλο σύμπαν όποιος έγραψε το κείμενο. Και έπεσα πάνω στον Snoopy και απλά επιβεβαιώθηκε ότι τα πράγματα δεν θα μπορούσε να ήταν χειρότερα.

Ολόκληρο το κείμενο.