Καμιά φορά τρομάζω με τα κείμενα του Θανάση λόγω μεγέθους, ή μάλλον καλύτερα, λόγω έλλειψης χρόνου να τα διαβάσω.Αλλά όταν το παίρνω απόφαση χαίρομαι, και συμφωνώ σχεδόν πάντα.Μόνο που αν τα παιδιά σας στερηθούν τα κόμιξ, όντως θα βγουν "λειψοί" άνθρωποι.
Ο λόγος που αυτό δεν δημοσιοποιήθηκε ως ένα απλό σχόλιο στο facebook όπως θα έπρεπε είναι γιατι το facebook μπλοκάρει τα links από το συγκεκριμένο blog.
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια φίλε. Αλλά τα κόμιξ (τα οποία λατρεύω) είναι αρχαία ιστορία -τα σημερινά παιδιά έχουν άλλα κόμιξ ή "κόμιξ" ή ξέρω 'γω πώς τα λένε... Δεν καταλαβαίνουν πια τη μελαγχολία του Κόρτο, ή το βιτριόλι του Ρεϊζέρ, ή την ποίηση του Μπιλάλ -φταίνε βέβαια κι αυτοί που εξαφανίστηκαν εδώ και τόσα χρόνια και μας άφησαν μόνους.
ReplyDeleteΑπ΄οτι βλέπω με την κόρη μου μόνο η Μάρβελ κρατάει ακόμα (όσο ζει ο μυθικός Σταν Λι).
μεγαλο οντως
ReplyDelete