Ο Ά. έκανε interview σε κάτι κοριτσάκια 16-17 χρονών μέσα σε ένα υπόγειο πεθαμένων γέρων. Όλο χαλιά, βαριά έπιπλα, σκόνη και κλεισούρα.Αυτός τις ήθελε για δουλειά με υπολογιστή και μια του έλεγε "ξέρω καράτε" και έκανε πιρουέτες και ρυθμική γυμναστική για να τον ψήσει. Εγώ στεκόμουν σε μια άκρη, δεν ήμουν και πολύ καλά, μια από τις πιτσιρίκες ήρθε και με αγκάλιασε από πίσω σε στύλ άνετοι ερασταί και μου λέει "έλα μωρέ, δεν είναι τίποτα, θα πηδηχτούμε και μετά δεν τρέχει και τίποτα". Δεν πάει έτσι της λέω, "είσαι κλαμένος?" μου λέει.
Έσκασα εκεί μέσα και βγήκα έξω, δέν ξέρω πώς σε συνάντησα, είχες αυτό το "είμαι 18 χρονών και θα σε πατήσω κάτω γιατί έτσι και γιατί μπορώ" βλέμμα αλλά ήσουν 35.Δεν ήξερα ότι ασχολείσαι με τα extreme sports σκέφτηκα όταν σε είδα να παίρνεις φόρα με το bmx και να ανεβαίνεις σαν το κατσίκι την Δοχειαρίου, χωμάτινη ανηφόρα με κάτι κοτρόνες μες'τη μέση, 50 μοίρες κλίση λέμε.Όσο κατρακυλούσες μαλλιά-κουβάρια πίσω σκέφτηκα "Θεέ μου" και εσύ απέφυγες 2 τρόλεϋ, σηκώθηκες, ξεσκονίστηκες και μόνο το αριστερό σου χέρι είχε πάθει κάτι ψιλά - "κάνουν δουλειά τα ενισχυμένα μπουφάν τελικά" σκέφτηκα και εσύ μέσα στη κατάμαυρη στολή του αναβάτη εντούρο έδειχνες ακόμα πιο όμορφη και μουτρωμένη.
Ανεβήκαμε το χωματοδρωμο και φτάσαμε στην κορυφή, ήταν η Αλεπότρυπα αλλιώς.Κάτι παιδιά περνούσαν απο το ένα μέρος στο άλλο απο μια γέφυρα αλλά εμείς δεν είμαστε πλέον παιδιά και δεν χωρούσαμε.Μου πήρε λίγη ώρα μέχρι να καταλάβω ότι μπορούσαμε να παρακάμψουμε τη γέφυρα και να πάμε γύρω-γύρω.Σε έπιασα απο το χέρι και περάσαμε.
Περάσαμε μέσα απο την εκκλησία στο Πεδίο του Άρεως και κάποιος με στρατιωτική στολή έλεγε ασυναρτησίες σε γέρους και γριές.Ήταν ένας μαλάκας αλλά καλός γιατρός και κοίταξε το χέρι σου.Μπήκαμε σε ένα βάν με κάτι κορίτσια, τρακάραμε και μείναμε στον δρόμο, ύστερα βρήκαμε έναν που δεν ήταν μαλάκας αλλά ήταν μέτριος γιατρός και σου είπε οτι χρειάζεται εγχείρηση.Φύγαμε και με άφησες κάπου, είπες θα το σκεφτείς και θα περάσεις αλλά έπρεπε να αποφασίσεις και σε ποιόν γιατρό θα πας.Σε ρώτησα αν τους καλύπτει το ΙΚΑ και μου΄ρθε στο μυαλό ο Γιοκαρίνης και η Ευλαμπία.Η γνώριμη αβεβαιότητα μήπως και δεν γυρίσεις με κυρίευσε.
Ήμουν κλαμένος.
No comments:
Post a Comment