Στο Σουπερμάκετ

Picture  All rights reserved by Jonathan Marks

H ταμίας έχει ήδη αρχίσει να σκανάρει τα ψώνια μου και εγώ τα βάζω στις τσάντες.Σταματάω για να βγάλω και τα υπόλοιπα απο το καρότσι και καθώς ξαναγεμίζω τον πάγκο αντιλαμβάνομαι τον επόμενο τύπο στη σειρά να ακουμπάει τα πράγματα του μαζί με τα δικά μου (γιατί "δυο πραγματάκια ψώνισα δεν χρειάζομαι καλάθι")."Τί να πεις", σκέφτομαι , τα ξεχωρίζω και συνεχίζω να χώνω τα πράγματα μου στις τσάντες ενώ η ταμίας έχει στραβώσει που δεν τηρείται η τάξη μπροστά στο ταμείο και ο τύπος παρατάει τα πράγματα του αμανάτι και λέει κατι σαν "Μισο λεπτάκι θα κάνω" και φέυγει, και συνηδητοποιώ οτι οι μαλακίες που έχει ψωνίσει είναι 8 μπύρες Buckler, αν είναι δυνατόν δηλαδή,  και μια συσκευασία απο τα αλλαντικά ή τα τυριά που άν κρίνω απο το πόσο βλαμμένος φαινόταν και απο το γεγονός οτι ήταν έτοιμος να πληρώσει για μπύρες χωρίς αλκοόλ πρέπει να ήταν σίγουρα κάνα βρωμότυρο απο αυτά που τρώνε με το χέρι κάτι τύποι new age και μετά θέλουν και χειραψίες.Εγώ πληρώνω, η ταμίας μου λέει " μα έχω άδικο?", "τί άδικο νά'χεις, δεν βλέπεις τι ψώνισε?" και μέχρι να ξανάρθει ο Buckler άλλοι τρεις περιμένουν στη σειρά και εγώ στεναχωριέμαι εκ των υστέρων που δεν κάθησα σε μια μερια να τον δω όταν θα ξαναρχόταν με τίποτα φύτρα ραδικιού στα χέρια να προσπαθεί να εξηγήσει οτι "δυο λεπτάκια έκανα, να και οι μπύρες μου".