Δράσε η σκάσε

Πέτυχα ένα petition στο facebook σήμερα , με τίτλο “ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΘΑΝΑΤΟΥΣ ΖΩΩΝ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΚΤΕΛ-ΑΛΛΑΓΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΤΩΡΑ “.
Εξεπλάγην γιατί ,γνωρίζοντας την ελληνική πραγματικότητα,δεν θα σκεφτόμουν καν να ζητήσω από οδηγό ΚΤΕΛ αν μπορώ να πάρω και τον σκύλο μου μαζί ,εδώ καλά-καλά δεν ξέρω αν είναι διατεθειμένοι να βάλουν στο χώρο αποσκευών οτιδήποτε δεν είναι κουτά-βαλιτσα και δεν έχει “συνηθισμένο” σχήμα , πχ. ένα ποδήλατο .

Μου κίνησε το ενδιαφέρον λοιπόν και είπα να ρίξω μια ματιά να δω τι είδους ιστορία έδωσε την αφορμή για να ξεκινήσει αυτή η δράση. Βρήκα στο αδεσποτολογιο (ένα blog το οποίο κάνει πολύ σημαντική δουλειά όσον αφορά στα αδέσποτα) τη σχετική ανάρτηση με την ιστορία. Παραθέτω εδώ λοιπόν το ζουμί :

“Λίγο πριν από τις 3.30 το απόγευμα ο κ. Μουρτίκας αντιμετώπισε την πρώτη δυσάρεστη έκπληξη. «Στις αποσκευές κατευθείαν» του είπε ο οδηγός, αναφερόμενος στον Μπούμπη. Και ας μην είχε ρωτήσει αν είχε πρόβλημα κάποιος από τους επιβάτες. Ο κ. Μουρτίκας αντέδρασε, αλλά ο οδηγός ήταν αμετάπειστος. Εγκλωβισμένος στις αποσκευές, σε έναν χώρο με απίστευτο θόρυβο, σκοτάδι και λιγοστό αέρα, ο Μπούμπης έκλαιγε ασταμάτητα μέχρι τον Ισθμό, όπου και έγινε στάση. Αλλά ακόμη και εκεί ο οδηγός αρνήθηκε να του ανοίξει για να του δώσει όπως ζήτησε ο Γιάννης Μουρτίκας λίγο νερό. Όταν φτάσανε στο Αίγιο, ο Μπούμπης ήταν νεκρός! “

Και σκέφτομαι:Έχεις ένα σκύλο και σου λέει ο οδηγός ΚΤΕΛ ότι αν θέλεις να τον πάρεις μαζί σου θα πάει με τις αποσκευές. Τι πρέπει να κάνεις?Δεν συζητάμε ότι αν έχεις δυο δράμια μυαλό δεν υπάρχει περίπτωση να χώσεις το σκυλί σου εκεί κάτω,το παιδί σου θα το έβαζες?Αν η νομοθεσία λέει ότι “τα ζώα μπαίνουν με τις αποσκευές και τέρμα” παίρνεις το καλό σου το σκυλί και γυρνάς σπίτι σου και είτε κάθεσαι στα αυγά σου είτε οργανώνεις μια δράση για να ευαισθητοποιήσεις τον κόσμο και να τον ενημερώσεις σε σχέση με την υπάρχουσα νομοθεσία.

Αν όμως επιλέξεις να κάνεις το ταξίδι με τον σκύλο στις αποσκευές είσαι σίγουρος ότι δεν έχεις ευθύνη για ότι συμβεί? Τι σε κάνει να διαφέρεις από τους άθλιους (όσο αφορά αυτό το θέμα τουλάχιστον) τύπους που κοτσάρουν ένα κλουβί πίσω από το αυτοκίνητο και μεταφέρουν σκύλους εκτεθειμένους σε ζέστη,κρύο,καυσαέρια,θόρυβο και κάθε είδους όχληση?

Όταν επέλεξες να υιοθετήσεις ένα σκύλο δεν σκέφτηκες την πιθανότητα να χρειαστεί να ταξιδέψετε μαζί,ελάχιστη γνώση της ελληνικής πραγματικότητας θα πρεπε να σε κάνει να σκεφτείς ότι μάλλον τα μέσα μαζικής μεταφοράς δεν αποτελούν επιλογή. Η πλειοψηφία των ελληνων ότι και να διακηρύττουν ,ουδεμία σχέση έχουν με τη σωστή συμπεριφορά προς οποιοδήποτε άλλο ζώο.

Άντε όμως να δεχτώ ότι έπρεπε πάση θυσία να γίνει αυτό ταξίδι,που να έμενε ο σκύλος μόνος του στο διαμέρισμα η να τον παρατούσες στο σταθμό του Κηφισού?Όταν έγινε στάση και δεν σου επέτρεψε ο οδηγός να δώσεις νερό και να δεις τον σκύλο δεν νομίζεις ότι έπρεπε να καλέσεις την αστυνομία?και αν δεν ερχόταν επιτόπου ας έδινες τον αριθμό κυκλοφορίας του ΚΤΕΛ και τον προορισμό,δεν νομίζω ότι δεν θα έδινε κάποιος σημασία. Στο φινάλε ας έλεγες ότι “στο τάδε ΚΤΕΛ είδα κάποιον να φορτώνει μια τσάντα όπλα για ελάτε να δείτε”.

“«Δεν μου ζήτησαν ούτε συγγνώμη και αρνούνται ακόμη και σήμερα να μου ανακοινώσουν το όνομα του οδηγού» επισημαίνει ο Γ. Μουρτίκας.” Κάλεσε όμως επιτόπου αστυνομικό να βεβαιώσει το όποιο έγκλημα?Έκανε καταγγελία σε αστυνομικό τμήμα? Η απλά πήρε τον καημένο σκύλο και έφυγε?

Τι σε νοιάζει θα μου πεις? Έλα ντε. Απλά μου τη βάρεσε. Petitions,δράσεις και αρχίδια και προσωπική ευθύνη δεν αναλαμβάνει κανείς. Ούτε αυτός που έχει την ευθύνη ενός ζώου ,ούτε όποιος έκρινε ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος ήταν ικανός να αναλάβει μια τέτοια ευθύνη,ούτε φαντάζομαι κάποιος από τους συνεπιβάτες που ακούν τον σκύλο να κλαίει για δυο ώρες. Και σας μοιάζει περίεργο που δεν αναλαμβάνουν ευθύνη οι οδηγοί των ΚΤΕΛ και οι σταθμάρχες. Κάποια σύγχυση υπάρχει στο μυαλό σας. Ο σταρχιδισμος των Κτελανθρωπων και οποιουδήποτε μπορεί να ασκήσει εξουσία του τύπου “δικό μου είναι και αν σου αρέσει”είναι φυσικό επακόλουθο της στάσης όλων μας. Το δρασε η σκάσε (τον σκύλο σου απ'τη ζέστη) φαντάζει φτηνό λογοπαίγνιο,τόσο φτηνό όσο φτηνη ήταν τελικά και η ζωή του Μπουμπη.