Έιχα να δω τον Λάκη πάνω απο 20 χρόνια.Τον είδα σήμερα στο μαγαζί ενός γνωστού μου.Γνωστού που στις τελευταίες εκλογές μου είπε "Γιώργο εγώ θα στο πω το κρίμα μου, ψήφισα χρυσή αυγή".Όχι για να ξεβρωμίσει ο τόπος αλλά για να "μπούν στη βουλή και να πλακώσουν τους απατεώνες στο ξύλο".
Ο Λάκης στη δεκαετία του '80 ήταν εξέχουσα προσωπικότητα μεταξύ των εφήβων της παραλίας Μαραθώνα.Όλοι ήθελαν να κάνουν παρέα μαζί του, ήταν πάντα χαμογελαστός, μέσα σε όλα, μαγκάκος χωρίς να είναι μαλακάκος, είχε και ένα μικρό μηχανάκι, χόρευε break dance στα μάρμαρα του Τουριστικού και όταν έμπαινε στα ηλεκτρονικά ξεχώριζε.Ήταν μαύρος.Τότε που το να είσαι μαύρος στον Μαραθώνα παρέπεμπε στην Αμερική, στο Μπρόνξ και στο Beat Street.Και όχι στην Αφρική ή την Ασία.Γιατί, όλοι μαύροι είναι.Και οι μαύροι είναι όλοι ίδιοι.
Ο Λάκης σήμερα ήταν με τον γιό του.Που άν και δεν το'χω με τα καλολογικά & τα μικρά παιδάκια και ζαλίζομαι με τα "κουτσούνια" και τα "κουκλιά" οφείλω να παραδεχτώ ότι είναι όμορφος.Όπως όλοι οι μιγάδες που έχω συνάντησει.Και ενώ ο γνωστός μου και εγώ και όλοι μας θέλαμε να είμαστε 2-3 χρόνια μεγαλύτεροι για να είμαστε στη παρέα του Λάκη, ο γιός του φίλου μου θα μεγαλώσει μαθαίνοντας πως να μισεί και να περιφρονεί τον γιό του Λάκη.Άν όχι επειδή είναι μιγάς, επειδή ο πατέρας του είναι μαύρος.Πιό πολύ χάρη σε αυτούς που ψήφισαν για να πέσει ξύλο στη βουλή παρά σε αυτούς που ψήφισαν για ν ξεβρωμίσει ο τόπος.
